Rouw.

Je kunt het herstellen van narcistische mishandeling vergelijken met een rouwproces. Wanneer je hebt besloten alleen verder te gaan wanneer je lang samen bent geweest met een narcist, of wanneer je als jong volwassene op eigen benen komt te staan, dan heb je een heftige periode achter de rug die je nauwelijks nog kunt bevatten. Het is alsof je eerst nog verdoofd bent en je nog geen besef hebt van de pas verworven vrijheid. Je bent vaak alles kwijt inclusief je oude zelf. Je hebt echt langer tijd nodig om te kunnen herstellen, dat gaat in fases net als een rouwproces wanneer je iemand verliest.

Ken jezelf.

Je bent zo vaak beoordeeld en veroordeeld door de narcist dat je bent gaan geloven wat er over jou werd gezegd. Ergens weet je wel dat het niet klopt, je bent immers niet voor niks bij hem weg. Maar je bent in verwarring gebracht, je weet niet meer goed wat wel en niet waar is. Er is een enorme zelftwijfel ontstaan en je zelfbeeld is nog nooit zo laag geweest. Wat kan je daar aan doen?

Blijf in de realiteit.

Wanneer je jarenlang geleefd hebt met een narcist dan ben je zo uit balans getrokken dat je eigenlijk overal iets achter gaat zoeken. Bij elke opmerking die een vriend, vriendin, collega of kennis maakt verwacht je al iets over jezelf te horen dat niet positief is. Je bent er zo op getraind om achter elke zin de bijbedoelingen van de ander te horen dat je niet anders meer verwacht van je medemens. Je denkt dat je constant op moet letten of er iemand is die jou probeert zwart te maken, te veroordelen, uit te lachen, je bent daardoor totaal in je denken gaan zitten. Je hoofd maakt overal een verhaaltje van… Probeer dus toch naar het Hier en Nu te kijken, wat is er Nu echt aan de hand? Iemand op het werk vraagt of ik koffie wil gaan halen? Wordt ik gebruikt? Nee, wanneer jij niet elke dag de koffie hoeft te halen is er niets aan de hand. Een collega vraagt gewoon of je Nu koffie wilt halen. Zoek er niets achter, blijf met beide benen op de grond. Gelukkig is de realiteit veel minder erg dan je gedachten je doen laten geloven. Maar dat is gemakkelijk gezegd. Het zijn denkpatronen die al jarenlang zijn ingesleten. Om je denkpatronen te kunnen veranderen kan cognitieve therapie je helpen de dingen weer in het juiste perspectief te zien.

Gun jezelf het allerbeste.

Wanneer je langere tijd op de laatste plaats kwam, wordt het tijd jezelf op de 1 ste plaats te zetten. Dat is niet egoistisch maar noodzakelijk. Wees je eigen beste vriend(in) en support jezelf in alles. Dit is noodzakelijk om je eigenwaarde en zelfliefde weer op een normaal peil te krijgen. Dat betekend misschien dat je jezelf soms een vriendelijke schop onder je kont moet geven om een nieuwe stap te durven maken. Wees niet te streng voor jezelf maar wees altijd zacht en vriendelijk wanneer je in gedachten tegen jezelf praat. Ook al ben je gewend constant negatieve kritiek te krijgen, let er op dat jij jezelf geen negatieve kritiek geeft! Doe vooral wat je leuk vind en maak nieuwe keuzes om eens een heel ander talent van jezelf te kunnen ontdekken. Misschien is er iets wat je altijd al hebt willen doen. DOE het, en gun jezelf vooral dat je ook fouten mag maken. Bij alles wat nieuw is voor ons is het normaal fouten te maken. Dus wees realistisch, bedenk dat je van fouten het meeste leert, iedereen moet nu eenmaal kilometers maken om iets onder de knie te krijgen, jij ook. Beloon jezelf voor het feit dat je een nieuwe stap hebt genomen, dat je jezelf het gunt om je verder te ontwikkelen en te groeien. Geef jezelf ruimte, maak je wereld groter, geniet van elk proces. Wanneer je mediteert dan kijk je op een afstandje naar jezelf, naar je leven. Je observeert zonder oordeel…Hoe fijn zou het voelen om naar jezelf te kijken met een glimlach naar jezelf? Omdat het je toch maar mooi lukt om dat nieuwe leven op te starten terwijl je je zelf liefdevol support?

(Geleide)-meditatie.

Wat is het verschil tussen een gewone meditatie en een geleidemeditatie? Bij een geleidemeditatie of een gewone meditatie zitten we op een stoel of we liggen in een ontspannen houding. We zijn stil en richten onze aandacht naar binnen. Bij een geleide-meditatie is er een stem die ons begeleid. Je concentreert je volledig op wat de stem je vertelt. Of je kunt luisteren naar prachtige muziek en daar je aandacht op richten. Je registreert innerlijk wat de stem of de muziek met je gevoel doet, het kan zijn dat je beelden krijgt of dat het je ontroerd. Probeer er niet over na te denken, gewoon ervaren wat er gebeurt.. Bij een gewone meditatie doe je hetzelfde maar dan zonder geluid, je keert naar binnen, je bent stil en voelt, er kunnen zintuigelijke reacties zijn en soms zie je beelden. Je bent volledig aanwezig in het hier en nu. Je lijf ontspant en je geest blijft alert.

Waarom?

We kunnen tijdens een (geleide)meditatie innerlijk een vraag stellen aan ons zelf, bijvoorbeeld: “wie ben ik nu eigenlijk echt?”. We voelen een zintuigelijke of een lichaamsreactie. Je kan zeggen dat ons gevoel (intuïtie) antwoord geeft in de vorm van een gevoel of een beeld. Wanneer we goed kunnen visualiseren krijgen we het antwoord dus ook in beelden. Je “voelt” bijvoorbeeld je innerlijke kwaliteiten. Je was iemand die altijd al graag iets voor een ander deed, je ziet het beeld voor je dat je als kind al wilde werken met kwetsbare mensen… je gevoel helpt je herinneren wie je in oorsprong bent, waar je voor staat, wat je diepste verlangen is, je levensdoel waar je echt blij van wordt. Je komt door een goede (geleide) meditatie tot je diepste zelf, je ziel is heel wijs, dat voelt als een zeker weten. Daardoor kom je in balans, je wordt niet langer heen en weer geslingerd tussen je gedachten maar je vind je stabiele middelpunt. je bent nl. echt uit je hoofd en in je gevoel. Je activeert je andere (gevoels) hersenhelft. Geleide-meditatie heeft vele voordelen, je ontspant je lichaam, je hebt letterlijk aandacht voor jezelf, op die manier genereer je de noodzakelijke zelfliefde, je leert geduld te hebben en te vertrouwen op wie je diep van binnen echt bent, je ware zelf. Je krijgt meer energie doordat je echt alles ontspant, je lichaam, en ook je drukke paniekerige hoofd ontspant. Als slachtoffer was je dag en nacht alert, om de volgende psychische aanval op jou op tijd te kunnen ontdekken, en zo de controle te houden in een poging te overleven. Mediteren is het tegenovergestelde, je leert in totale overgave te zijn, op dat moment merk je dat je veilig kan zijn bij jezelf. Je hoeft niet meer constant met angstgedachten te leven. Nu is het tijd om letterlijk alles los te mogen laten. Je komt weer in het Hier en Nu, in de werkelijkheid met beide benen op de grond. Je komt uit je hoofd en letterlijk beter in je (lijf) vel te zitten.

Veilige omgeving.

Wanneer we op deze manier aan ons zelf werken is het fijn om met bijvoorbeeld gelijkgestemden dat in een veilige omgeving te doen. Er is veel voor nodig om te kunnen herstellen, en ons zelfbeeld weer helemaal gezond en optimaal te krijgen. Wanneer we dit samen met gelijkgestemden in een groep doen, is het erg belangrijk dat je je prettig, rustig en op je gemak voelt, voorop staat dus een rustige en prettige sfeer, maar ook dat je je thuis voelt in een groep. Wanneer de groep vanuit warmte en begrip voor elkaar, en met respect voor alles wat de ander allemaal heeft moeten doormaken, kan luisteren, dan voelt het veilig genoeg om dingen te delen. Wanneer je je innerlijke pijn met elkaar kan delen, ga je ervaren dat je echt gezien en begrepen wordt, je eigenwaarde zal toenemen en je leert opnieuw te vertrouwen op de buitenwereld.

Trauma verwerking.

Wanneer we gaan ons trauma gaan verwerken komen onze emoties aan bod. Omdat we zo in de controle zijn gegaan is het vaak moeilijk om tijdens een therapie-sessie bij je gevoel te komen. Dit komt door de jarenlange psychische mishandeling, je hebt geleerd al je emoties in te slikken of vast te houden. Het was gewoon teveel te overweldigend. Je hebt het gevoel dat wanneer je je verdriet zou laten gaan dat je dan niet meer kan stoppen met huilen. Vaak kunnen we nog wel huilen wanneer we alleen thuis zijn. Maar in de stoel bij een therapeut is dat toch heel iets anders. Toch is het echt noodzakelijk je gevoelens van verdriet, onmacht, eenzaamheid, wanhoop, en woede te doorleven. Wanneer we dat niet doen worden ze opgeslagen in ons lichaam. Ze verharden als een soort samengeklonterde energie. Uiteindelijk kan je lichaam het niet meer aan en je wordt ziek.

Hoe kan je herstellen?

Wanneer je dus er voor kiest in therapie te gaan moet je dus wel beseffen dat het voor jou van groot belang is dat je iemand treft die ECHT weet wat je hebt meegemaakt. De enige juiste keus is een ervaringsdeskundige hulpverlener. Wanneer we alleen 1 op 1 gesprekken voeren met een coach of psycholoog zal je misschien inzichten krijgen in het hoe en waarom, maar er zal niet werkelijk iets veranderen of oplossen. Een andere mogelijkheid om te herstellen en weer helemaal je oude zelf te worden; Kijk op “Zoom-gesprek“.